Posts in category: Aktualności

Czy budynki mogą chorować? Okazuje się, że jest to możliwe. Co więcej, istnieją lekarstwa na ową chorobę. Syndrom SBS wiąże się z nieprzyjemnymi dolegliwościami u mieszkańców i użytkowników nieruchomości. Zobacz, jak rozpoznać syndrom chorego budynku, zapobiegać mu i leczyć.

Syndrom SBS – co to takiego?

Syndrom chorego budynku (ang. sick building syndrome, w skrócie: SBS) dotyczy nieruchomości, w których przebywanie ludzi wiąże się z odczuwaniem przez nich przykrych dolegliwości. Nie jest to choroba, ale objawy syndromu SBS w mniejszym lub większym stopniu może odczuwać wiele osób. „Chorują” zarówno mieszkania, jak i biurowce, a tym samym przebywające w nim osoby.

W 1984 roku WHO oceniła, że problem ten dotyczy nawet 30% nieruchomości. Przypuszcza się, że w Polsce liczba ta może być nawet wyższa. Zazwyczaj syndrom ten występuje w przypadku starych budynków, zwłaszcza tych powstałych przed latami dziewięćdziesiątymi ubiegłego wieku. Ze względu na oszczędności, a tym samym wykorzystywanie materiałów gorszej jakości, jak również brak właściwej wentylacji, obiekty te z czasem przestały zapewniać odpowiedni komfort i warunki mieszkańcom.

Przyczyny chorego budynku

SBS syndrom stanowi zazwyczaj efekt nawarstwiania się kilku niekorzystnych czynników. Przyczyny chorego budynku to przede wszystkim:

• duża ilość zanieczyszczeń emitowanych przez wyposażenie obiektu,
• zaniedbana, niesprawnie działająca wentylacja lub klimatyzacja, która przenosi zarodniki grzybów, pleśń, bakterie i wirusy,
• złej jakości, stare materiały budowlane i wykończeniowe, np. toksyczna wykładzina,
• elementy wyposażenia wnętrz, takie jak azbest, związki emitowane przez impregnaty drewna, farby malarskie, rozpuszczalniki i inne,
• organizmy żywe (bakterie, wirusy),
• niewłaściwe użytkowanie pomieszczeń, np. palenie tytoniu w środku budynków,
• zanieczyszczone powietrze z zewnątrz, które przynosi do środka smog oraz inne zabrudzenia chemiczne.

W przypadku pomieszczeń biurowych syndrom chorego budynku może też powodować elektrosmog emitowany przez wiele komputerów ustawionych na stosunkowo niedużej powierzchni. Wszystkie te czynniki skutkują zanieczyszczeniem powietrza, które wpływa bardzo negatywnie na zdrowie i samopoczucie ludzi.

Jak rozpoznać syndrom chorego budynku?

Syndrom chorego budynku obejmuje cały zespół dolegliwości zdrowotnych, które pojawiają w czasie przebywania w konkretnym domu, mieszkaniu, biurze czy innym obiekcie. Łatwo je zbagatelizować albo powiązać z innymi przyczynami. Objawy te to główne katar, kichanie, podrażnienie błon śluzowych, nieokreślone, powtarzające się bóle i zawroty głowy, swędzenie i pieczenie oczu, wysychanie spojówek, drapanie w gardle oraz zaburzenia pamięci. Już po kilku godzinach przebywania w takim budynku można odczuć bardzo duże zmęczenie, którego nie sposób wytłumaczyć intensywnym wysiłkiem umysłowym albo fizycznym. Niektórzy mogą nawet odczuwać mdłości, omdlewać i mieć trudności z oddychaniem.

Objawy te ulegają nasileniu im dłużej i częściej dana osoba przebywa w pomieszczeniu. Mocniej wystawione na negatywne skutki syndromu SBS są zwłaszcza osoby zestresowane oraz kobiety. Wieloletnie mieszkanie czy też przebywanie (np. jako pracownik) w tego typu pomieszczeniach może prowadzić do wystąpienia przewlekłych chorób, w tym astmy czy alergii.

Jak zapobiegać syndromowi chorego budynku?

Przebywasz w mieszkaniu, domu lub biurze, który powoduje u Ciebie nieprzyjemne dolegliwości i zastanawiasz się, jak zapobiegać syndromowi chorego budynku? Zazwyczaj dolegliwości samoistnie ustępują, kiedy dana osoba przez dłuższy czas nie przebywa w takim obiekcie. Zasada ta może sprawdzić się w przypadku biura, do którego chodzimy na kilka godzin do pracy, ale raczej nie domu czy mieszkania. Ale jak unikać chorego budynku, gdy jest on miejscem, w którym żyjesz na co dzień? Jest to oczywiście niemożliwe na dłuższą metę. Dlatego tak ważne jest wprowadzenie pewnych zmian w obiekcie.

Najskuteczniejszym sposobem jest przeprowadzenie rozległego remontu budynku, co jednak wiąże się zwykle z ogromnymi kosztami. Zresztą nie zawsze jest to możliwe – przecież nie rozbierzesz ścian, aby wykonać je powtórnie, tym razem z lepszych materiałów. Na szczęście istnieje wiele innych sposobów na poprawę samopoczucia w każdym pomieszczeniu. Jak uniknąć chorego budynku? Przede wszystkim zapewnij w nim dostęp świeżego powietrza. Wietrz zatem obiekt jak najczęściej, również w zimie. Jeśli powietrze na zewnątrz jest złej jakości, dobrą inwestycją jest oczyszczacz powietrza, który je dodatkowo przefiltruje ze smogu.

Utrzymuj również odpowiednią temperaturę (optymalna wynosi 21 stopni Celsjusza) oraz wilgotność we wnętrzu. Pomogą Ci w tym nawilżacz powietrza oraz rośliny doniczkowe. Dla komfortu mieszkańców czy pracowników zatroszcz się też o właściwe oświetlenie, bazujące zwłaszcza na świetle naturalnym, a także ograniczenie hałasu (np. dobiegającego z ulicy) poprzez specjalne bariery i zabudowania dźwiękochłonne.

Sprawdź także informacje na temat ogrzewania podłogowego Termofol.

Każda kuchnia, niezależnie od metrażu, zawsze wydaje się za mała. Liczba mebli i sprzętów AGD, które trzeba zmieścić w tym pomieszczeniu, sprawiają, że często brakuje miejsca na kaloryfer. Rozwiązaniem w takiej sytuacji jest ogrzewanie podłogowe w kuchni. Kiedy podłogówka w kuchni to dobry pomysł? Jakie ogrzewanie podłogowe kuchni będzie optymalnym wyborem? Jak ogrzać kuchnię podłogówką? Sprawdź nasz podpowiedzi!

Jak ogrzać kuchnię?

Zastanawiasz się, jakie ogrzewanie w kuchni będzie najlepszym wyborem? W starszym budownictwie dominują kaloryfery, w nowszym ogrzewanie podłogowe. Dlaczego? Dawniej nie znano systemu tzw. ogrzewania podłogowego. Jeszcze kilka dekad temu niektóre kuchnie ogrzewane były wyłącznie piecami kaflowymi czy kuchennymi opalanymi na węgiel i drewno. Współcześnie najczęściej stosuje się ogrzewanie podłogowe w kuchni.

Instalacja ogrzewania podłogowego jest stosunkowo prosta i niedroga, dlatego wypiera tradycyjne kaloryfery. Często w domach jednorodzinnych stosuje się system mieszany ogrzewania, np. podłogówkę w kuchni i łazience, a kaloryfery w pozostałych pomieszczeniach. Takie ogrzewanie mieszane, o ile decydujesz się na podłogówkę wodną, wymaga zastosowania specjalnych pomp i systemu mieszającego, a także odpowiedniego projektu i wykonawstwa. Inaczej jest w przypadku podłogówki elektrycznej, która może być niezależnym od instalacji CO źródłem ciepła. Możesz zainstalować maty grzewcze np. w łazience i sterować ogrzewaniem tego pomieszczenia przez panel elektryczny.

Ogrzewanie podłogowe kuchni – jaki typ wybrać?

Wiesz już, że chcesz ogrzewać kuchnię podłogówką? Pora wybrać optymalny typ ogrzewania podłogowego w kuchni. Podstawowy podział podłogówek rozróżnia system ogrzewania podłogowego elektryczny i wodny. Pierwszy z nich zakłada rozłożenie w wewnętrznej warstwie posadzki elektrycznych mat grzewczych. Są one lżejsze i łatwiejsze w instalacji niż podłogówka wodna. Z tego względu rozwiązanie to polecane jest przede wszystkim do mieszkań. Dlaczego? Nie obciążają one stropu i nie wymagają bardzo poważnych prac remontowych. Dodatkowo, jeśli ktoś ma smykałkę do prac remontowych, może samodzielnie zainstalować takie ogrzewanie we własnym domu czy mieszkaniu.

W domach jednorodzinnych częściej wybiera się bardziej ekonomicznym w użytkowaniu system podłogówki wodnej. O jej instalacji trzeba myśleć jednak już na etapie budowy. Do instalacji najlepiej zatrudnić też fachowców. Będą oni wiedzieli, jak podłączyć prawidłowo elementy instalacji podłogówki w kuchni do głównego źródła ciepła w domu, np. pieca gazowego czy opałowego. Ogrzewanie podłogowe kuchni ciepłą wodą pozwala bez wysokich kosztów cieszyć się ciepłem rozprowadzonym po całej okrytej powierzchni podłogi. W efekcie kuchnia z podłogowym ogrzewaniem wodnym lub elektrycznym wydaje się cieplejsza niż ta z zawieszonymi na ścianie kaloryferami.

Podłogówka w kuchni – wady i zalety

Ciepła podłoga w kuchni to marzenie większości osób. Niektórzy uważają jednak, że ogrzewanie podłogowe w kuchni ma sporo wad. Jak jest naprawdę? Podłogówki mają i wady, i zalety. Zanim podejmiesz decyzję o zainstalowaniu tego systemu ogrzewania w swoim domu, sprawdź, jakie korzyści i problemy może on generować. Wśród plusów podłogówki w kuchni wymienia się przede wszystkim oszczędność energii, a więc niższe rachunki. Ciepło oddawane przez powierzchnię podłogi daje wrażenie, że w pomieszczeniu jest cieplej, więc temperatura w instalacji jest niższa (do 55°C). Korzyścią jest też możliwość maksymalnego wykorzystania przestrzeni na szafki kuchenne i sprzęty AGD. Podłogówkę docenia też alergicy, ponieważ – w odróżnieniu od kaloryferów – nie podnosi w górę kurzu i pyłków.

Jakie są minusy podłogówki w kuchni? Wiele osób uważa za spore utrudnienie bezwładność cieplną ogrzewania podłogowego w kuchni. Mówiąc prościej, oznacza to, że system ten nagrzewa się zdecydowanie wolniej niż klasyczne kaloryfery. Trzeba jednak pamiętać, że również zdecydowanie wolniej się wyziębia po wyłączeniu źródła ciepła. Minusem podłogówki w kuchni może dla niektórych okazać się konieczność wykonania projektu kuchni już na etapie planowania instalacji. Dlaczego? Zwoje ogrzewania podłogowego wodnego lub maty grzewcze elektryczne nie powinny znajdować się pod sprzętami i szafkami. Wadą ogrzewania podłogowego w kuchni jest też wyższy koszt wykonania niż w przypadku klasycznego ogrzewania grzejnikowego.

Marzy Ci się ciepła podłoga w kuchni? Sprawdź naszą ofertę mat grzewczych!

Większość odbiorców zasilających mieszkania, gospodarstwa rolne oraz przedsiębiorstwa energią z fotowoltaiki nie zdaje sobie sprawy z ponoszenia dodatkowych kosztów, za które odpowiada moc bierna pojawiająca się w domowej lub firmowej instalacji. Jeśli, analizując swoją fakturę za prąd, doszukałeś się kolejnej, niezrozumiałej pozycji obarczonej kwotą do zapłaty, ten artykuł jest dla Ciebie. Sprawdź, czym jest energia bierna, co sprawia, że jest niezbędna, jak może wpływać na opłaty za prąd i dlaczego kompensacja mocy biernej w domu jest niezbędna.

Wyższy rachunek za prąd – z czego to wynika?

Dobrze zaprojektowana i prawidłowo wykonana instalacja fotowoltaiczna to gwarancja wymiernych oszczędności dla każdego, kto zdecyduje się na budowę własnej elektrowni słonecznej. Może jednak dojść do sytuacji, w której po zainstalowaniu paneli słonecznych na dachu lub gruncie, wzrosną koszty związane z dystrybucją energii. Czynnikiem, który za to odpowiada, nie są bynajmniej uszkodzone lub nieprawidłowo działające panele, a właśnie energia bierna, niezbędna do prawidłowego działania instalacji.

Co to jest energia bierna?

Pozwalająca obniżyć koszty zużycia kompensacja mocy biernej skupia się oczywiście na energii niewykorzystywanej do pracy urządzeń elektrycznych. Bierna energia dzieli się pobraną (indukcyjną) oraz oddaną (pojemnościową). Pierwsza z nich pobierana jest przez urządzenia wykorzystujące zjawisko indukcji: piece indukcyjne, transformatory czy oświetlenie LED. Energia pojemnościowa jest oddawana do sieci – nie oznacza to jednak, że jest ona bezpłatna.

Kiedy moc bierna pojawia się na fakturze?

W obwodzie elektrycznym zawsze występują trzy rodzaje energii: czynna, bierna oraz pozorna. Moc czynna zamieniana jest na pracę użytkową – jest więc niezbędna do prawidłowego działania urządzeń elektrycznych. Moc bierna to z kolei energia występująca pomiędzy źródłem energii, a jej odbiornikiem. Z kolei moc pozorna stanowi wektorową sumę energii czynnej i biernej.

Błędem jest myślenie, że opłaty za moc bierną dotyczą wyłącznie dużych firm oraz gospodarstw domowych korzystające z instalacji o wysokiej mocy. Tego rodzaju opłata może pojawić się na rachunku każdego prosumenta – często wiąże się ona np. ze zmianą dostawcy energii, przyjęciem nowego sposobu rozliczania czy wymianą licznika po zainstalowaniu paneli fotowoltaicznych.

Opłaty wynikające z przekroczenia limitów poboru mocy biernej, mogą stanowić nawet 1/3 wartości całej faktury za energię. Wydatków tych można jednak uniknąć – metodą na obniżenie wysokości opłat jest efektywna kompensacja mocy biernej w domu lub firmie.

Zobacz też: Czy fotowoltaika ogrzeje dom?

Kompensowanie mocy biernej sposobem na obniżenie rachunków

Jeśli po uważnej analizie rachunków za prąd stwierdzisz zwiększenie opłat ze względu na zbyt duży przesył energii biernej, podejmij działania zmierzające do jego ograniczenia. Najprostszym rozwiązaniem jest inwestycja w kompensator mocy biernej, czyli specjalne urządzenie służące do równoważenia energii biernej pobieranej przez urządzenia elektryczne (odbiorniki) energią o takiej samej lub zbliżonej wartości, jednak o przeciwnym zwrocie.

Warto dodać, że kompensowanie energii indukcyjnej odbywa się za pomocą specjalnych kondensatorów, natomiast kompensacja mocy biernej pojemnościowej wymaga zastosowania urządzeń określanych jako dławiki kompensacyjne. Efektem tego procesu jest brak konieczności przesyłania mocy biernej od wytwórcy do odbiorcy, co pozwala zredukować koszty związane z dystrybucją energii.

Moc bierna – dlaczego jej ograniczanie jest konieczne?

Przesyłanie dużych ilości energii biernej to nie tylko problem wysokich rachunków za prąd, ale również ograniczania przepustowości sieci elektrycznych i powstawania dodatkowych strat energii czynnej. Kompensowanie mocy biernej obniża opłaty za energię, ponieważ zapobiega przekraczaniu limitów, którymi dostawcy energii rekompensują sobie straty energii w transformatorach i urządzeniach odbierających.

Kompensacja mocy biernej – zleć to specjalistom

Zarówno projekt i wykonanie instalacji fotowoltaicznej, jak i systemu umożliwiającego kompensowanie mocy biernej, należy zlecić ekspertom, którzy dopasują parametry niezbędnych urządzeń oraz ich funkcjonalność do specyfiki danego systemu i zapotrzebowania inwestora. Szacuje się, że odpowiednio dobrany kompensator mocy biernej to inwestycja, która może zwrócić się nawet w okresie 1 roku od jego instalacji i będzie on tym krótszy, im wyższe dopłaty do rachunków generuje energia bierna.

Warto jednak zdać sobie sprawę, że aby kompensacja mocy biernej pojemnościowej lub indukcyjnej była możliwa, w kosztorysie należy ująć nie tylko zakup samego urządzenia, ale także jego montaż oraz ewentualny serwis. Warto więc porównać kilka ofert i wybrać rozwiązanie najlepiej dopasowane do własnych potrzeb.

Chcesz obniżyć wysokość rachunków za prąd? Rozważasz montaż instalacji fotowoltaicznej lub masz już panele i interesuje Cię kompensacja mocy biernej w domu, firmie lub gospodarstwie rolnym? Skontaktuj się z nami i sprawdź, co możemy Ci zaproponować.

Przy tworzeniu ogrzewania podłogowego nie można zapomnieć o wylewce. Bez niej cała instalacja nie będzie funkcjonować w wydajny sposób. Dlatego warto przyjrzeć się dostępnym na rynku rozwiązaniom, aby dokonać właściwego wyboru. Wylewka na ogrzewanie podłogowe występuje w dwóch mocno różniących się od siebie wersjach. Ich plusy i minusy opiszemy w niniejszym artykule, do którego przeczytania serdecznie zachęcamy wszystkich zainteresowanych nowoczesnymi systemami grzewczymi.

Dlaczego ogrzewanie podłogowe potrzebuje wylewki?

Ogrzewanie podłogowe projektuje się wraz z całym budynkiem. Wynika to z faktu, że należy zadbać o wiele szczegółów związanych z eksploatacją systemu, a także wymiarami pomieszczeń. Dla przykładu trzeba wziąć pod uwagę to, ile wylewki na ogrzewanie podłogowe powinno się znaleźć w danym miejscu. Od niej zależy poziom podłogi, a także grubość rurek. Na niej następnie znajdą się pozostałe elementy, takie jak panele czy wykładziny. Jak więc widać, jest to dość skomplikowana sprawa i wszystko powinno zostać starannie zaplanowane już na etapie projektowania domu.

Ponieważ wylewka tworzy podstawę, na której znajdzie się wykończenie, musi zostać zaaplikowana we właściwy sposób. Przede wszystkim ważne jest, aby powierzchnia była równa, co umożliwi montaż warstwy wykończeniowej. Nie może przy tym dojść do tworzenia się mostków cieplnych wskutek pojawienia się pęcherzyków powietrza. Im więcej tego typu zjawisk, tym mniejsza skuteczność ogrzewania. Tak więc wylewka pod ogrzewanie podłogowe ma ogromne znaczenie dla efektywności instalacji oraz estetyki pomieszczeń.

Nie można przy tym zapomnieć, że odpowiednia grubość wylewki podłogowej chroni rurki przed uszkodzeniami mechanicznymi. A to, ile centymetrów warstwy musi się znaleźć, ściśle zależy od jej rodzaju. I na tej kwestii skupimy się właśnie teraz.

Minimalna grubość wylewki na ogrzewanie podłogowe przy zastosowaniu betonu

Cement należy do jednych z najczęściej wykorzystywanych w budownictwie materiałów. Jest w miarę uniwersalny, a przede wszystkim bardzo tani. Co jednak najważniejsze w kontekście omawianego zagadnienia, doskonale sprawdza się jako wylewka pod ogrzewanie podłogowe. Trzeba jednak zwrócić uwagę na kilka związanych z nim spraw.

Po pierwsze, beton może powstać z gotowych mieszanek (dostępnych we wszystkich sklepach budowlanych) bądź przy użyciu cementu połączonego z piaskiem portlandzkim (w proporcji 3:1). Samodzielne przygotowanie materiału jest, rzecz jasna, tańsze, ale wiąże się z ryzykiem stworzenia betonu o słabszych parametrach wytrzymałościowych. Po drugie, betonowa wylewka na ogrzewanie podłogowe powinna zawierać dodatek uplastyczniający. Bez niego powierzchnia może stać się zbyt porowata, co w konsekwencji obniży zdolność do przewodzenia ciepła. Po trzecie w końcu, trzeba zadbać o usunięcie wilgoci podczas wygrzewania wylewki. Trwa to przynajmniej 3 tygodnie.

A ile powinna wynosić grubość betonowej warstwy? Około 6-7 cm to absolutne minimum. Cieńsza wylewka nie jest odpowiednio wytrzymała, a na dodatek powoduje niewłaściwe rozprzestrzenianie się ciepła przepływającego przez rurki instalacji.

Jaka grubość wylewki podłogowej anhydrytowej?

Dużo lepszym materiałem jest anhydryt. Dlaczego? Ponieważ został stworzony z myślą o tym, aby posłużył jako wylewka nad ogrzewanie podłogowe. Wyróżnia się właściwościami samopoziomującymi, świetnie przylega do podłoża oraz rurek lub kabli grzewczych, a na dodatek doskonale przewodzi ciepło. Prosta aplikacja eliminuje ryzyko występowania mostków cieplnych, co wpływa na efektywność ogrzewania. Warto też podkreślić, że wylewka anhydrytowa uzyskuje odpowiednią twardość już po ok. 2 dniach, co pozwala bezpiecznie po niej chodzić. Natomiast prace wykończeniowe da się przeprowadzić po mniej więcej tygodniu.

Na tym nie kończą się zalety materiału. Oprócz tego niezwykle ważna jest minimalna grubość wylewki na ogrzewanie podłogowe. Wynosi ona zaledwie 35 mm. W efekcie nie obciąża stropu niepotrzebnymi kilogramami, jak w przypadku tradycyjnego betonu. Nie wymaga też żadnych dodatkowych siatek zbrojeniowych.

Podsumowanie

Obecnie najpopularniejszym rozwiązaniem jest anhydrytowa wylewka na ogrzewanie podłogowe. Betonową alternatywę stosuje się wyłącznie wtedy, gdy budżet mocno ogranicza remont albo budowę. Można wówczas liczyć na całkiem niezłe parametry wytrzymałościowe oraz przewodzenia ciepła za rozsądną kwotę. Jeśli jednak posiada się trochę więcej pieniędzy w zanadrzu, lepiej postawić na anhydryt. Minimalna grubość wylewki na ogrzewanie podłogowe jest mniejsza, a szybciej schnie i zapewnia bardzo dobrą izolację.

Mamy nadzieję, że to rozwiało już wszelkie wątpliwości na ten temat i pomoże przy zakupach. Jeśli przy tworzeniu ogrzewania mimo wszystko pojawią się pytania (np. ile powinna wynosić grubość wylewki podłogowej w danej sytuacji), polecamy zwrócić się bezpośrednio do osób specjalizujących się w tej dziedzinie. To najlepszy sposób upewnienia się, że instalacja będzie spełniać wymogi.

Winę za słabe działanie systemu ponosi kilka czynników, które należy poprawnie zdiagnozować przed przystąpieniem do jakichkolwiek czynności naprawczych. Przyszła efektywność grzewcza jest w dużej mierze rozstrzygana już na etapie doboru komponentów i ich montażu. Od jakości podzespołów zależy nie tylko komfortowe użytkowanie oraz bezawaryjność, lecz także najważniejsza funkcja podłogówki – optymalne rozprowadzanie ciepła po pomieszczeniu. W dzisiejszym artykule poddamy analizie powszechne problemy, jakie napotykają osoby montujące ogrzewanie podłogowe w domu. Co zrobić, żeby ich uniknąć? Jak im zaradzić, kiedy już się pojawią? Jaki sprzęt wybrać, aby móc cieszyć się tanim i wydajnym źródłem ciepła w mieszkaniu?

Zasada działania ogrzewania podłogowego

Ogrzewanie podłogowe nie grzeje – co robić? Za chwilę opiszemy zjawiska, jakie w destrukcyjny sposób wpływają na opisywany system. Zimna podłoga w domu jest zmorą określonej grupy klientów, którzy decydują się na montaż ogrzewania pod podłogą. Należy tutaj dokonać ważnego rozróżnienia co do technologii systemu grzewczego. Wyróżniamy dwa rodzaje opisywanego ogrzewania: wodne i elektryczne. W systemie wodnym ogrzewana ciecz jest rozprowadzana po układzie rur umieszczonych w podłodze i podłączona do systemu ogrzewania centralnego. Podniesienie temperatury w pomieszczeniu następuje zgodnie z zasadą konwekcji i promieniowania cieplnego. Na wydajność mokrego układu ogrzewania podłogowego wpływa kilkadziesiąt czynników. Część z nich ujawnimy w kolejnych akapitach, co pomoże zrozumieć poziom skomplikowania tego rodzaju inwestycji. Nowoczesną alternatywą pozostaje montaż ogrzewania elektrycznego, opierającego swoje działanie na matach grzewczych lub folii grzewczej, ułożonych bezpośrednio pod podłogą. Ich zalety skupiają się przede wszystkim na wygodzie w dostosowaniu parametrów grzewczych do własnych preferencji, automatyzacji procesu grzewczego i długowieczności podzespołów. Jeśli podłogówka słabo grzeje, innych przyczyn należy poszukiwać w systemie wodnym, a innych w ogrzewaniu elektrycznym. Chociaż obydwa typy korzystają z tych samych praw fizyki, rzeczywistość pokazuje, jak bardzo się od siebie różnią w kwestiach trwałości i przewidywalności.

Ogrzewanie podłogowe nie grzeje – jakie są tego przyczyny?

Wyobraźmy sobie taką sytuację – najpierw podłogówka słabo grzeje. Nagrzanie pomieszczenia zajmuje bardzo dużo czasu, a kiedy już uda nam się osiągnąć właściwy komfort termiczny, nagle okazuje się, że podłogówka za mocno grzeje. Jednym zdaniem – nie da się osiągnąć optymalnego komfortu cieplnego. Pomimo, że zamontowaliśmy ogrzewanie pod podłogą, zimna nawierzchnia w niektórych częściach pomieszczeń wcale nie zniknęła. Po pewnym czasie ogrzewanie nie grzeje w ogóle, a my zastanawiamy się, co poszło nie tak… 

Opisane powyżej problemy to niestety dosyć częsta przypadłość systemów wodnych montowanych bez dokładnego projektu. Inwestorzy indywidualni często podejmują decyzję o całkowitym zaufaniu ekipie montażowej i rezygnują z wydania kilkuset złotych na wykonanie projektu ogrzewania podłogowego. Tymczasem to właśnie na etapie projektowym uwzględnia się parametry centralnego ogrzewania, które stanowią bazę dla układu hydraulicznego w ogrzewaniu podłogowym. Bez gruntownej wiedzy o wydajności układu, montaż podłogówki jest loterią. Jeśli ogrzewanie nie grzeje, w pierwszej kolejności należy brać pod uwagę błędy w projektowaniu pętli podłogówki, pojawienie się nieszczelności, czy korzystanie z  wadliwych części. Doświadczeni projektanci biorą pod uwagę właściwości transmisji ciepła przez zastosowaną posadzkę, montaż odpowiedniej automatyki sterującej, szczegółowe rozplanowanie ułożenia i rozstawu rur, a także unikanie montażu orurowania pod sprzętem AGD czy meblami. Jeśli za małe okaże się ciśnienie generowane przez układ hydrauliczny – góra nie grzeje. Jeśli podłogówka grzeje częściowo, wówczas należy skupić się na poszukiwaniu w rurach powietrza, które powstrzymuje proces dystrybucji ciepła. Zapowietrzona podłogówka jest powszechną bolączką posiadaczy systemu wodnego i efektem błędów projektowo-montażowych. Objawy zapowietrzonej podłogówki i sposoby, na to jak odpowietrzyć podłogówkę, wymagają odrębnego akapitu. Warto mieć świadomość, że chociaż wodne ogrzewanie oferuje pozornie niższe koszty eksploatacyjne, to jednak obfituje w problematyczne sytuacje. W skrajnym przypadku awarie wymagają demontażu dużej części pętli rur, co drastycznie obniża opłacalność takiego rozwiązania.

Jeśli elektryczne ogrzewanie podłogowe słabo grzeje, przyczyn należy upatrywać w źle dobranej mocy maty grzewczej lub nieefektywnym montażu. Za problemy może również odpowiadać wadliwy termostat, który jest sercem całego systemu. Dlatego kładziemy tutaj szczególny nacisk na korzystanie z oferty najlepszych producentów. Większy początkowy wydatek daje gwarancję oszczędności w długim terminie. Na szczęście w przypadku montażu dobrych mat grzewczych, odchodzi całkowicie zmartwienie, jak odpowietrzyć podłogówkę. Brak przepływu wody sprawia, że objawy zapowietrzonej podłogówki nigdy się tutaj nie pojawią. Jeśli elektryczna podłogówka za mocno grzeje, dokonujemy modyfikacji w parametrach układu sterującego. Jeśli mimo tego, że posiadamy wyżej wspomniane ogrzewanie i góra nie grzeje, najczęstszą przyczynę stanowi wadliwe połączenie z układem elektrycznym lub awaria samej maty grzewczej. Takie sytuacje zdarzają się niezwykle rzadko, co samo w sobie stanowi rekomendację dla montażu podłogówki elektrycznej. 

Objawy zapowietrzonej podłogówki

Zapowietrzona podłogówka oznacza, że w rurach grzewczych znajduje się powietrze, które utrudnia lub całkowicie uniemożliwia przepływ cieczy grzewczej w układzie. Objawy zapowietrzonej podłogówki skupiają się przeważnie na odczuwalnie niskiej efektywności ogrzewania. Jeśli wodna podłogówka słabo grzeje w niektórych pomieszczeniach, z dużym prawdopodobieństwem należy ją odpowietrzyć. W sytuacji, gdy elektryczne ogrzewanie słabo grzeje, pierwszym obiektem podejrzeń staje się wadliwość montażu lub problemy techniczne w matach grzewczych. Gdy wodna podłogówka grzeje częściowo, początkowa diagnoza skupia się właśnie na układzie odpowietrzającym. Inne objawy, które zdradza zapowietrzona podłogówka, to charakterystyczne stuki czy bulgotanie pod podłogą.

Jak odpowietrzyć ogrzewanie podłogowe? Do odpowietrzenia układu musimy wykorzystać wbudowane w rozdzielaczu odpowietrzniki. Pompa instalacji grzewczej musi osiągnąć największą moc, co pomoże w swobodnej cyrkulacji cieczy po układzie. Odpowietrzenie wymaga otwarcia tylko jednego zaworu na rozdzielaczu dla tej pętli, którą chcemy odpowietrzyć. Jeśli odpowietrznik przestanie dawać oznaki uchodzącego powietrza, przystępujemy do otwarcia kolejnego zaworu, aż do zakończenia procesu we wszystkich pętlach. Proces odpowietrzania okazuje się nieco bardziej złożony w sytuacji, kiedy rozdzielacz znajduje się na niższej kondygnacji niż ogrzewanie podpodłogowe. Góra nie grzeje, a my chcemy odpowietrzyć rury – co wówczas zrobić? Jedynym sposobem jest otwarcie układu i usunięcie z niego zapowietrzonej wody. Przepuszczenie wody pozwoli pozbyć się pęcherzyków powietrza, które sprawiają, że podłogówka grzeje częściowo lub całkiem przestała działać.

Dla osób posiadających wodne ogrzewanie zimna podłoga zwiastuje nadchodzące problemy. Nie wyczerpaliśmy tutaj pełnej listy możliwych awarii. Osoby, które decydują się na ten rodzaj ogrzewania, muszą być świadome, że problemy mogą się pojawić w całym cyklu życiu produktu. Od jakości montażu i wytrzymałości elementów składowych zależy nie tylko komfort, lecz także bezpieczeństwo.

Elektryczna podłogówka – czy warto je wybrać?

Ustalenie przyczyny, dla której elektryczne ogrzewanie podłogowe słabo grzeje, pozostaje o wiele łatwiejsze niż w przypadku ogrzewania wodnego. Najważniejszym wyznacznikiem skutecznego ogrzewania elektrycznego pozostaje jakość mat grzewczych i dobry projekt układu grzewczego. Nie warto na tym oszczędzać. Montaż ogrzewania elektrycznego eliminuje wiele wad układów wodnych, co w długim terminie przekłada się na mniejsze koszty użytkowania. Maty grzewcze od najlepszych producentów dają gwarancję wydajności i bezawaryjności na wiele lat. Te dwie cechy sprawiają, że elektryczne ogrzewanie pod panelami zaczyna dominować w nowoczesnych nieruchomościach, dostarczając użytkownikom największego komfortu.